عکس: از منابع باز بیابان ها در حال حاضر حدود 20 درصد از سطح زمین را اشغال کرده اند
آیا میدانستید که صحرای وسیع صحرا روزگاری دشتی سرسبز بوده است؟! در طول 8 میلیون سال گذشته، صدها بار به اصطلاح “سبز” شده است، بنابراین نمی توان رد کرد که چنین فرآیندهایی ممکن است بر دیگر بیابان ها تأثیر بگذارد.
این سؤال پیش می‌آید: اگر تمام بیابان‌های آن چرخه‌ای از چنین سبز شدنی را تجربه کنند، چه اتفاقی برای زمین می‌افتد؟ منبع گرانج توضیح داد که ناپدید شدن تمام بیابان های روی کره زمین چه عواقبی خواهد داشت.
گردش هوا در این سیاره به طور چشمگیری تغییر خواهد کرد
اکنون بیابان ها حدود 20 درصد از سطح زمین را اشغال کرده اند. بسیاری از آنها در عرض جغرافیایی 30-50 درجه قرار دارند. در خط استوا، نور خورشید مستقیماً به سیاره برخورد می کند و هوا را گرم می کند و سپس بالا می رود. سپس شروع به خنک شدن می کند و توانایی خود را در نگهداری آب زیادی از دست می دهد که منجر به بارش می شود.
اما هوا که در حال حاضر بسیار خنک تر و خشک تر شده است، همچنان به سمت مناطق کویری حرکت می کند. وقتی به این مکان ها می رسد دوباره گرم می شود.
زمانی که پوشش گیاهی در مناطقی مانند صحرای بزرگ آفریقا بسیار بیشتر بود، باران های موسمی نه تنها رایج تر، بلکه شدیدتر نیز بودند. بنابراین، تعدادی از مناطق می توانند با این پدیده ها مواجه شوند.
گرد و غبار هوا از صحرا نیز برای سرکوب برخی طوفان های اقیانوس اطلس یافت شده است. بدون آن، طوفان های شدیدتر یا مکرر به احتمال زیاد رخ می دهد.
کل اکوسیستم ها از بین خواهند رفت
بیابان‌ها می‌توانند محیط‌های خشن باشند، اما همچنین حاوی اکوسیستم‌های منحصربه‌فردی هستند که بازسازی آنها در مکان‌های دیگر به سادگی غیرممکن است. اگر بیابان ها سبزتر شوند، این اکوسیستم ها با مشکل مواجه خواهند شد.
“در زمان های قدیم، حیواناتی که در صحرا رشد می کردند به طور اساسی با ساکنان بیابان امروزی متفاوت بودند. تحقیقات باستان شناسی در نیجر، کشوری در غرب آفریقا، نشان می دهد که گوبرو صحرا زمانی خانه تمساح ها، اسب های آبی، زرافه ها و فیل ها و همچنین انسان ها بوده است. اگرچه مردم هنوز در برخی از بخش های کرگدن آزاد زندگی می کنند.” می گوید.
بیابان های بزرگ همچنین می توانند به عنوان موانعی برای گونه های دیگر عمل کنند که کمتر با چنین شرایطی سازگاری دارند.
جمعیت حیوانات تغییر خواهد کرد
با پیدایش بیابان‌های سبز، برخی از حیوانات برای زنده ماندن باید سازگاری‌های بزرگی را پشت سر بگذارند. به عنوان مثال، گربه فنک که در بیابان های شمال آفریقا و بخش هایی از سینا و شبه جزیره عربستان یافت می شود، گوش های بزرگی دارد که به آن کمک می کند تا از گرمای اضافی بدن خلاص شود. در عین حال، پنجه های خزدار به خوبی برای حرکت بر روی ماسه داغ و متحرک سازگار هستند. اگرچه همانطور که نویسندگان پیشنهاد می کنند، سبز شدن بیابان ها لزوماً منجر به انقراض این گونه نخواهد شد.
مارمولک های نظارتی که در نزدیکی بیابان ها زندگی می کنند، احتمالاً مشکلی برای حرکت به سمت صحرای سبز و ساوانا مانند ندارند.
بیابان ها با تغییرات شدید آب و هوایی مرتبط هستند
تحقیقات نشان می دهد که حداقل برخی از بیابان های بزرگ ممکن است به عنوان غرق کربن عمل کنند و دی اکسید کربن را به دام بیاندازند که در غیر این صورت یک گاز گلخانه ای برای گرم شدن سیاره خواهد بود. این منبع می نویسد، با این حال، به نظر می رسد که ساوانایی مانند “صحرای سبز باستانی” نیز می تواند مقادیر قابل توجهی کربن را ذخیره کند.
شناخته شده است که هر دو قطب شمال و قطب جنوب بیابان در نظر گرفته می شوند، زیرا بارندگی بسیار کمی دارند. با این حال، آنها حاوی توده های عظیمی از یخ و جریان هستند که اثرات پیچیده ای بر گردش هوا و الگوهای آب و هوای جهانی دارند.
دانشمندان خاطرنشان می کنند که افزایش CO2 در جو به دلیل ذوب شدن یخ های دائمی در تاندرای قطب شمال با سطح بارندگی بسیار کم می تواند منجر به افزایش شدیدتر دمای جهانی شود.
نظرات:
