عکس: از منابع باز
یکی از آنها برای بسیاری از نادیده گرفتن آشنا است
بسیاری از مردم نه به این دلیل که می‌خواهند، بلکه به این دلیل که به طور ناخودآگاه الگوهایی را که در کودکی آموخته‌اند، بازتولید می‌کنند، وارد روابط سمی می‌شوند.
همانطور که مارک تراورز روانشناس برای Psychology Today می نویسد، برخی از این رفتارهای “ارثی” از والدین می تواند برای روابط بزرگسالان بسیار مضر باشد. افراد می توانند به شریک زندگی خود صدمه بزنند بدون اینکه بفهمند چرا این کار باعث ناراحتی می شود.
این متخصص دو الگوی رفتاری رایج را نام برد که اعتماد را از بین می برد. به گفته او، اگر شریک زندگی شما علیرغم درخواست شما آماده تغییر نیست، این یک سیگنال هشدار دهنده است:
1. نادیده گرفتن
به گفته تراورز، تنبیه خاموش یکی از رایج‌ترین و در عین حال سمی‌ترین تأثیرات در روابط است. شریک عمدا ارتباط خود را با شما قطع می کند، به پیام ها پاسخ نمی دهد، سکوت می کند و از تماس اجتناب می کند.
این با استراحت کردن برای آرام کردن یکسان نیست. درمان خاموش راهی است برای ایجاد احساس گناه و تنبیه به دیگری از طریق عدم توجه. این رفتار اغلب در دوران کودکی آموخته می شود که یکی از والدین «با سکوت تنبیه می کند» یا با سرکشی کنار می کشد تا اینکه دیگری عذرخواهی کند. پس از آن، این سناریو به بزرگسالی منتقل می شود.
یک مطالعه منتشر شده در Group Processes & Intergroup Relations نشان داد که چنین بی توجهی نیازهای اساسی انسان – تعلق، عزت نفس، کنترل و احساس معنا را تهدید می کند. وقتی شریک زندگی شما متوجه شما نمی شود، حتی زمانی که او در نزدیکی شما است، به عنوان طرد تلقی می شود.
یک شریک عاشق متفاوت عمل می کند. اگر نیاز به تنهایی داشته باشد، مستقیماً این را می گوید و شما را در تاریکی رها نمی کند، زیرا می داند که در سکوت چقدر ترسناک است.
2. استفاده از یک آسیب پذیری علیه شما
آسیب پذیری پایه و اساس صمیمیت واقعی است. وقتی صحبت را باز می کنیم، ترس ها یا ناامنی ها را به اشتراک می گذاریم، مرتکب عمل اعتماد می شویم. و ما انتظار داریم که شریک ما با دقت با این موضوع برخورد کند. اما اگر فردی از نقاط ضعف شما علیه شما استفاده کند – در مورد آنها شوخی کند، تجربیات شما را به حداقل برساند یا آنچه را که در بحث به اشتراک گذاشته اید به بیرون پرتاب کند – این نوعی سوء استفاده عاطفی است.
چنین واکنش هایی اغلب از دوران کودکی سرچشمه می گیرد، جایی که ابراز احساسات مورد تمسخر یا نادیده گرفته می شد. فرد می آموزد که باز کردن خطرناک است و ناخودآگاه این سناریو را در روابط بزرگسالان ادامه می دهد.
یک مطالعه منتشر شده در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی نشان داد که آسیب پذیری به خودی خود باعث اضطراب حتی در افراد با اعتماد به نفس می شود. بیشتر آنها می ترسند که ضعیف تلقی شوند و حتی واکنش مثبت یک شریک همیشه بلافاصله این ترس ها را کاهش نمی دهد. اگر به جای حمایت، با تمسخر یا کاهش ارزش مواجه شویم، زخم های عمیق تری بر جای می گذارد.
به گفته تراورز، یک شریک عاشق هرگز صداقت شما را سلاح نخواهد گرفت. او بدون قضاوت گوش می دهد و با گرمی و حمایت پاسخ می دهد و به شما اطمینان می دهد که صراحت شما ایمن است.
